Πώς συνδέεται η μόδα με το supermarket; Ο Karl Lagerfeld μας έδωσε την απάντηση- ή τουλάχιστον προσπάθησε. Μεταμόρφωσε το Grand Palais στο Παρίσι σε ένα τεράστιο supermarket, με τα μοντέλα να παρελαύνουν ανέμελα σα να ψωνίζουν.
Τα δύο βασικά ερωτήματα που δημιουργούνται είναι τα εξής: πόσο αντιπροσωπεύει την πάγια γραμμή του οίκου και σε ποια κατεύθυνση στοχεύει η συγκεκριμένη συλλογή; Θιασώτης και βασική εκπρόσωπος της κομψότητας (που βάση της έχει τον μινιμαλισμό) η Chanel, είχε δημιουργήσει ένα γυναικείο πρότυπο ανεξάρτητο και δυναμικό. Επίκεντρο πάντα έθετε το ίδιο το ρούχο, απομακρύνοντάς το από τα φλύαρα περιτυλίγματα που μπορεί να το υπονομεύσουν. Ο Lagerfeld, ωστόσο, σε αυτή τη συλλογή καταφέρνει το αντίθετο. Σίγουρα θα θυμούνται όλοι αυτό το ιδιαίτερο concept- γρήγορα όμως θα ξεχάσουν τις εν λόγω δημιουργίες.
Ο Lagerfeld σκέφτεται αμιγώς επιχειρηματικά στο σημείο της υπερβολής. Δίνει πολλές φορές την εντύπωση ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για τη στιγμή (να ξαφνιάσει με την εκάστοτε πρωτότυπη σύλληψή του, να ανεβαίνουν μανιωδώς φωτογραφίες στο instagram) παρά για την εξασφάλιση της διαχρονικότητας των δημιουργιών του. Ενώ, κανείς δεν αμφισβητεί το επιχειρηματικό του ταλέντο, υπάρχουν ωστόσο πολλοί που καταδικάζουν κάποιες στερεότυπες επιλογές του, όπως η εμμονή του με την Cara Delevingne (κάθε φορά που βλέπεις την Cara σε επίδειξη της Chanel παρατηρείς περισσότερο αυτήν παρά το ρούχο).
Ο Lagerfeld όσο απογειώνει τη Chanel, άλλο τόσο την καταστρέφει. Θυσιάζει την αισθητική του οίκου στο βωμό του κέρδους, έχοντας φτάσει στο σημείο να περιμένουμε να δούμε εναγωνίως τις συλλογές όχι για τις δημιουργίες, αλλά για το show. To πιο επικίνδυνο, όμως, είναι πως η Chanel δεν περιλαμβάνεται πλέον στα brand που δημιουργούν τις τάσεις- όπως ειναι η Prada και η Celine. Τί γίνεται, άραγε, όταν τελειώνει η έμπνευση;
Κείμενο: Λάζαρος Τζοβάρας
[slideshow_deploy id=’47189′]